Twee weken geleden had ik een onwijze droomdag! Een èchte professionele
fotoshoot… waaaahhhh!!!
Ik was namelijk uitgenodigd door de Libelle (je weet wel, het lifestyle magazine) om
foto’s te laten maken voor een artikel waarvoor ik was geïnterviewd. Dit interview
gaat over mijn eigen reis na mijn gebroken hart, waarbij ik mijn liefdesverdriet heb
weten om te turnen naar mijn missie. En dat is dit geweldige werk wat ik mag doen
als liefdesverdrietpsycholoog en relatiebreuk expert. Voor jou goed om te weten dat
deze Libelle eind november in de winkel ligt en tegen die tijd schrijf ik je er nog wel
over. Tís een mooi artikel geworden, waar ik heel trots op ben 😊
Maar goed, even terug naar die foto shoot dag:
Ik werd volledig in de watten gelegd tijdens die foto shoot. De styliste en visagiste
zorgden ervoor dat ik er op mijn best uitzag. Krullen op en top èn waanzinnige
kleding.
Het hele proces voelde voor mij magisch: van de make-up tot de kledingkeuze, de
vibe in de studio, het contact met de gezellige dames, de muziek die op stond: àlles
klopte!
Maar wat die dag nog bijzonderder maakte, was de warmte en bewondering van de
dames die mij hielpen. Ze gaven me het gevoel alsof ik de ster van de dag was – en
eerlijk gezegd, ik smulde er enorm van!
Het was zo’n boost voor mijn zelfvertrouwen! Ik gaf bijna licht… haha…!
Soms vergeet je als je hard aan het werk bent hoe fijn het is om in de spotlight te
staan en te genieten van de aandacht. Die dag voelde ik me niet alleen mooi, maar
vooral ook krachtig en gezien. Een ervaring die ik niet snel zal vergeten, en ik kijk er
naar uit om het eindresultaat in de Libelle te zien!
Na die geweldige dag kwam ik topblij thuis en vroeg me ineens iets geks af:
“”Ben ik nu een narcist””?
Ik had namelijk zó genoten van de bewondering van de styliste, visagiste, en de hele
ervaring. Ik voelde me op mijn mooist en kreeg alle aandacht. En ergens er iets te
knagen:
“”Mag ik hier wel zo van genieten?”” Zo in de spotlights staan, zo enorm shinen, met
alle bewondering om me heen. Ik stond in de spotlights, en eerlijk gezegd:
Ik vond het heerlijk!
Maar nu vraag ik me toch een beetje af of dat betekent dat ik narcistische trekjes
heb?
Wat me aan het denken zette, is dat “narcisme” tegenwoordig bijna een modewoord
lijkt te zijn. Vooral na een relatiebreuk hoor je vaak dat iemand z’n ex uitmaakt voor
een narcist. Maar wat betekent dat eigenlijk? Wanneer noemen we iemand echt een
narcist?
Om iemand als narcist te bestempelen, moet er aan specifieke criteria worden
voldaan. Een echte narcist heeft vaak :
• een overdreven gevoel van eigenbelang,
• behoefte aan bewondering,
• gebrek aan empathie, en
• is extreem gevoelig voor kritiek.
• er is een patroon van grandiositeit, vaak gecombineerd met het manipuleren
van anderen om hun zin te krijgen.
• Alles draait om hen en ze hebben weinig oog voor de gevoelens van anderen.
Dus… hoe zit dat dan met mij?
Ik genoot enorm van de bewondering en die dag blijft me echt bij. En ja, ik ben best
trots dat mijn artikel straks in de Libelle staat, gelezen door duizenden mensen.
Maar maakt dat mij een narcist?
Ik denk het niet. Het is namelijk menselijk om af en toe te genieten van aandacht en
waardering. Het verschil zit ‘m in de balans. Een narcist voedt zich continu met die
bewondering en is er afhankelijk van om zich goed te voelen. Terwijl ik gewoon genoot van een speciale ervaring, zonder dat ik elke dag op zoek ben naar bevestiging.
Dat brengt me bij de vraag:
Waarom is het tegenwoordig zo populair om je ex een narcist te noemen? Misschien
helpt het ons om een pijnlijke relatiebreuk te begrijpen. Als iemand ons pijn doet,
willen we daar vaak een duidelijke reden voor vinden. Het label “narcist” biedt een
verklaring voor gedrag dat anders moeilijk te bevatten is. Maar om iemand echt een
narcist te noemen, moet het wel verder gaan dan alleen egoïstisch gedrag of
gebrekkige communicatie.
Dus nee, ik denk niet dat ik een narcist ben, ook al smulde ik van die bijzondere dag.
Maar het blijft interessant hoe snel we tegenwoordig met dat label strooien.
Misschien is het belangrijker om ons af te vragen wat we echt zoeken in onze relaties
– en hoe we daarmee omgaan als het niet loopt zoals we hadden gehoopt.
Heb jij weleens (lekkere 😉) narcistische trekjes?
Of heeft jouw ex je zelf wel eens uitgemaakt voor narcist?
Of vind je dat je ex een narcist is?
Laat ze aan mij weten, ik ben benieuwd! 😊
