Mismoedig staart hij met een grauw gezicht naar buiten. De pijn die hij voelt is groot, het zit in zijn hele lichaam. Hij zit tegenover mij in mijn praktijk. Hij friemelt met zijn handen, tikt met zijn voeten en zucht veel.
Er vallen vele stiltes in ons gesprek, hij zoekt naarstig naar de juiste woorden, maar vindt ze niet. Hij slikt vaak, en zijn ogen zijn soms, heel even, betraand. Hij heeft al drie glazen water leeg gedronken.
Buiten hoor ik een eend kwaken, alsof ze hem terstond wil helpen. “Vertel het maar, das helemaal okay…”
Ik merk dat ik mededogen voel naar hem, hij heeft het zwaar. Ik heb alle tijd, en luister goed tussen zijn regels door.
Hij is een succesvolle man, eigenaar van een internationaal bedrijf. Verzorgd, beginnend baardje, beginnend kaal en beginnend grijs. Donkerblauw maatpak, glanzend leren schoenen en een volle aktentas. Groot van postuur en de eerste paar minuten van ons gesprek een harde, welbespraakte stem. Prettig in het contact, zachte ogen.
Zijn stem zakt snel van groot naar klein, van hard naar zacht. Hij laat zichzelf zien.
“Hester, je moet me helpen haar los te laten, we zijn al een jaar officieel gescheiden, maar ik kom er niet maar over heen. Ik wil haar terug maar zij wil écht niet, ik moet haar loslaten, maar dat lukt me niet”.
52-Jarige Gert-Jan is de weg kwijt.
Daar waar hij altijd heel goed met scherpe analyses zijn bedrijf kon leiden, werkt zijn analyse van de scheiding met zijn vrouw niet. Hij heeft 72 man personeel die hij altijd met ferme hand kon aansturen, en zijn ideeën over klimaatneutraal werken zijn in internationale publicaties beschreven. Een vrijstaande villa in het Gooi met een zwembad voor de kinderen en een stal voor de pony. Alles erop en eraan, een prachtige buitenkant, maar een trieste binnenkant.
Net als zijn binnenwereld; die is ook triest.
Hij heeft zich aangemeld in mijn praktijk en we gaan aan de slag. Ik ga de komende maanden hem in onze gesprekken leren hoe hij meer zijn emoties mag toelaten, woorden mag gaan geven aan wat hij voelt en hoe hij nu na een jaar opkroppen de pijn van dit verlies mag toelaten. Ik leg hem uit hoe rouwverwerking werkt en hoe hij weer kan genieten van zijn leven.
Gert-Jan komt er wel, daar ben ik van overtuigd. Hij heeft nog een pittige verwerking reis te gaan, maar die wordt heus beloond met een hernieuwd perspectief.
Ik zie in mijn praktijk gelukkig steeds meer mannen die pijn hebben van hun gebroken hart en ik ben altijd heel blij als een man zich aanmeldt. Daarmee zet hij zijn trots opzij, erkent hij dat hij een groot probleem heeft dat hij zelf niet heeft kunnen oplossen en stapt hij over zijn schroom en schaamte heen. In de anonimiteit van mijn praktijk mogen zijn gevoelens en gedachten vrij uit bewegen.
Hoe zit dat eigenlijk met mannen met liefdesverdriet?
Er zitten namelijk wel degelijk verschillen in hoe mannen dit aanpakken ten opzichte van vrouwen.
Ik zet de verschillen op een rijtje:
- Vrouwen hebben vaak de neiging om hun gevoelens openlijk te uiten en zoeken steun bij vrienden en familie om te praten over hun pijn en verwarring. Mannen daarentegen houden vaak hun emoties binnenshuis, mogelijk vanwege sociale normen die hen aanmoedigen om sterk en beheerst te zijn. Bij Gert-Jan zie ik hoe hij worstelt met het uiten van zijn gevoelens. Door mijn begeleiding leert hij dat het uiten van zijn emoties een cruciale stap is in het genezingsproces.
- Het Belang van Sociale Steun
Vrouwen hebben doorgaans sterke sociale netwerken die hen ondersteunen tijdens moeilijke tijden, zoals een relatiebreuk. Ze praten vaak openlijk over hun ervaringen en gevoelens met vriendinnen en familieleden. Gert-Jan aarzelde om zijn vrienden te betrekken bij zijn emotionele proces. Door onze gesprekken begreep hij echter hoe waardevol sociale steun kan zijn. Hij begon zijn gevoelens te delen en ontdekte dat hij niet alleen stond in zijn pijn.
- Verschillende coping-strategieën
Vrouwen en mannen hebben vaak verschillende coping-strategieën bij het verwerken van liefdesverdriet. Gert-Jan zocht zijn toevlucht in overmatige werkuren en fysieke activiteiten om zijn gevoelens te ontlopen. Ik moedigde hem aan om ook ruimte te maken voor introspectie en emotionele verwerking, vergelijkbaar met de manier waarop vrouwen vaak hun gevoelens uiten door te schrijven of te praten.
- Tijd en Geduld
Een ander opvallend verschil is de snelheid waarmee mannen en vrouwen liefdesverdriet verwerken. Vrouwen lijken vaak sneller bereid te zijn om hun emoties te confronteren en te accepteren. In Gert-Jans geval besefte hij dat het verwerkingsproces tijd vergde en dat hij zichzelf niet hoefde te haasten om ‘over’ zijn relatiebreuk heen te komen. Hij leerde het belang van geduld met zichzelf en de waarde van emotionele groei gedurende dit proces.
PS: Speciaal voor mannen heb ik een prachtige nieuwe website, check relatiebreuk.nl.
