Een tijdje geleden nam ik deel aan een inspirerend webinar van Professor dr. Geert Smid van het ARQ Nationaal Psychotraumacentrum waar patiënten met trauma’s worden behandeld. Het webinar ging over traumatische rouw. Als psychologen daarover met elkaar spreken, dan hebben ze het vaak over rouw na een overlijden. En het viel me in dat webinar weer op dat er zoveel overeenkomsten zijn tussen mensen die lijden aan rouwgevoelens na een overlijden en mensen die lijden aan een relatiebreuk. Rouwen is een heel natuurlijk proces, dat nodig is om te verwerken dat iemand er niet meer is. Als die gevoelens afwezig zijn, dan is dat eigenlijk niet gezond.
Rouwen
Gewone, gezonde, natuurlijke rouwgevoelens wordt traumatische rouw als mensen na zes maanden na het overlijden nog steeds vol ongeloof over het sterven zijn en de pijnlijke afwezigheid van iemand ook dan nog niet kunnen accepteren. Ze hebben het gevoel zichzelf te zijn verloren of ervaren een gat in hun gevoel. Ze lijken tegelijkertijd in twee werelden te leven. Een wereld waarin ze met hun overleden geliefde leven en een wereld waarin die ander weg is, maar waar ze zich niet thuis voelen.
Ik zat met stijgende interesse te luisteren naar de inzichten van Smid omdat ik zoveel herkende in wat hij beschreef van toen ik zelf leed aan een relatiebreuk. En ik herkende ook heel veel van wat mensen in mijn spreekkamer of in webinars aan mij vertellen als ze een relatiebreuk hebben geleden.
Ik heb schroom
Het is misschien zelfs pijnlijker om aan een relatiebreuk te lijden dan iemand te verliezen aan de dood. Ik zeg dat met schroom, want ik wil niemand voor het hoofd stoten of kwetsen, maar ik hoor het mensen zo vaak zeggen: ‘Ik wou dat mijn ex dood was!’ En zonder nu te denken dat ze dat werkelijk wensen, betekent dat toch dat ze dat bij momenten kunnen voelen als een beter alternatief.
Het lijkt misschien gemakkelijker als iemand werkelijk verdwenen is en niet ergens vrolijk rondhuppelt met een nieuwe geliefde aan zijn zijde. Naast het verdriet is er de jaloezie en woede en alle heftige gevoelens die gepaard gaan met de dynamiek van het nieuwe leven.
Smid beschreef in zijn webinar ook hoe wij als psychologen iemand kunnen helpen die aan traumatische rouw lijdt. Ook daar zag ik weer veel overeenkomsten van wat in mijn behandelingen en in mijn online programma Het Alleen Krachtig Verder Plan staat. Het praten en schrijven over de emoties is bijvoorbeeld erg belangrijk. Daarnaast kan het uitvoeren van een afscheidsritueel belangrijk zijn.
Zou een afscheidsritueel ook iets zijn voor jou en je ex-partner? Laat ’t me weten!
