Ik hoor regelmatig dat mensen zich afvragen waarom ze zo gedreven worden in hun relatie door hun hevige verlangen naar seks. Dat zijn vaak mensen die eerder een relatie hadden, waar heel weinig seks was of seks die hen niet beviel. Na de scheiding lijken ze op te bloeien en veel te daten, van sekspartner naar sekspartner te gaan, tot ze daar ook genoeg van hebben.
Ze vragen zich af waar die overspoelende seksbehoefte na de scheiding vandaan komt? Ze denken dat het compensatie was, of inhalen van eerdere behoefte. Maar na verloop van tijd zou dat dan toch rustig kunnen worden? En dan komen ze bij mij.
Tekorten aanvullen of vermijden
Ik draai in dat geval de vraag graag even om. Had dat ‘droog staan’ in de eerdere relatie niet ook een functie? Geen seksuele gevoelens toelaten, dat doen we namelijk meestal niet voor niets. Soms kan het duiden op een onveilige beleving in je vroegste jeugd. Je bent als baby alleen gelaten in het ziekenhuis, of je hebt op een andere manier emotionele tekorten gekend in je vroege kindertijd.
Dat tekort aan veilige hechting kan sterk voelbaar worden in de seksualiteit. Soms vermijden mensen daarom de ‘herinnering aan die onveiligheid’ door de seks buiten de deur te houden. Een andere strategie is om juist helemaal op te gaan in de seks, waardoor je dat tekort ogenschijnlijk aanvult.
Onderzoek het eens
Het is de moeite waard om dit eens te onderzoeken als je relatie vooral door seks gedreven wordt of als de seksualiteit juist helemaal buiten de deur blijft. Je zou over die vroegkinderlijke ervaringen nog wat informatie kunnen vergaren in je eigen familie, en als dat niet kan dat met een psycholoog nog wat verder te onderzoeken.
