Hij had me gebeld op advies van een goede vriendin. Hij wilde een gesprek zei hij, eigenlijk omdat zij het nodig vond. Ik was benieuwd en vroeg me af of ik iets voor iemand kon betekenen die niet uit zichzelf naar me toe kwam.
Ik had het wel eens meegemaakt toen ik nog veel kinderen in mijn praktijk had. Die kwamen ook soms met tegenzin en het draaide er dan altijd op uit dat ik de ouders in therapie had en niet de kinderen. Met volwassenen met liefdesverdriet was het natuurlijk toch anders. Een mens kan alleen geholpen worden als hij dat zelf wil.
Maar ik dacht: ik ontvang hem toch. Ik zag het als een experiment. Veel mannen komen niet naar mij toe met hun liefdesverdriet. Ze zweten hun verdriet er vaak uit in de sportschool of zoeken snel een nieuwe vriendin. Ik geloof zelf niet zo in die aanpak. Ik denk dat hun onverwerkte verdriet later twee keer zo hard terugkomt in een vergelijkbare situatie. Die vriendin van deze Jochem was het vast met me eens. Maar goed, ieder zijn manier.
Uit het hoofd, niet uit het hart
Hij gaf me een vrolijke hand, nam kordaat plaats in mijn spreekkamer en stak direct van wal.
‘Ik ben al een paar maanden gescheiden, maar ik krijg haar maar niet uit mijn kop. Een vriendin raadde me aan eens met u te praten, dat zou helpen, zei ze.’ Hij keek me vragend aan. ‘Is dat zo?’ vroeg hij ook nog naïef.
Ik moest een beetje lachen om deze ontwapenende insteek. ‘Jazeker, eens praten over je verdriet helpt altijd.’ zei ik dan ook net zo direct. En er gebeurde natuurlijk wat ik had kunnen weten, hij relativeerde het zware woord ‘verdriet’ meteen. ‘Nou, verdriet, ik ben niet depressief hoor.’ zei hij. ‘Wat heeft u gedaan om over de scheiding heen te komen?’ paste ik mijn taalgebruik aan, om hem op zijn gemak te stellen.
En toen volgde een hele opsomming van activiteiten en bezigheden, die Jochem had ondernomen om zijn ex ‘uit zijn kop te krijgen’. In het uur dat we met elkaar praatten, liet ik hem zien dat hijzelf de bal recht voor het doel legde (om in de mannensfeer te blijven). Van alles doen om iemand uit je kop te krijgen, zorgt er niet voor dat iemand uit je hart gaat of uit de rest van je lijf. Verdriet en gemis zit niet in je hoofd, het zit door je hele lichaam en diep in je ziel.
De meeste mannen zijn niet gewend om met gevoel over hun gevoel te praten en er zijn trouwens ook vrouwen die moeilijke gevoelens met hun ratio te lijf gaan.
Voor deze mensen heb ik een paar goede tips als ze een groot verlies lijden, zoals een liefdesbreuk:
- Vraag aan een paar goede vrienden: ‘Heb jij wel eens liefdesverdriet gehad?’ en luister goed naar hun verhaal.
- Zoek een buddy. Iemand die je vertrouwt. Iemand die weet dat je pijn hebt en vraag of je hem mag bellen als je je rot voelt. Ook ‘s nachts.
- Maak in je telefoon een lijst met slechte eigenschappen van je ex. Lees die geregeld.